کد مطلب:517 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:373
وسوسه و درمان آن
س 311: چند سالی است كه به بیماری وسواس مبتلا شده ام و این موضوع مرا بسیار عذاب می دهد، و روز به روز این حالت در من تشدید می شود تا جائی كه در همه چیز شك می كنم و همه زندگی ام بر پایه شك استوار گشته است. بیشترین شك من درباره غذا و اشیاء مرطوب است، به همین دلیل نمی توانم مثل سایر مردم عادی زندگی كنم. وقتی داخل مكانی می شوم فوری جوراب هایم را از پای خود بیرون می آورم زیرا فكر می كنم جوراب هایم عرق كرده و بر اثر تماس با نجس، نجس خواهند شد، حتی من بر سجاده هم نمی توانم بنشینم. هر وقت بر آن می نشینم بر اثر وسوسه نفس از روی آن بلند می شوم تا مبادا پرزهای سجاده به لباسهایم بچسبد و مجبور به شستن آنها شوم. در گذشته چنین نبودم، اكنون از این كار هایم خجالت می كشم و همیشه دوست دارم كسی را در عالم رؤیا ببینم و مشكلاتم را با او در میان بگذارم و یا معجزه ای رخ دهد و زندگی ام را دگرگون نماید و به حالت گذشته ام برگردم. امیدوارم مرا راهنمائی فرمائید.
احكام طهارت و نجاست همان است كه در رساله های عملیه ذكر شده است. از نظر شرعی همه اشیاء محكوم به طهارت هستند، مگر مواردی كه شارع حكم به نجاست آنها كرده و برای انسان هم یقین به آن حاصل شده است. در این صورت رهائی از بیماری وسواس احتیاج به رؤیا و معجزه ندارد، بلكه بایدمكلّف ذوق و سلیقه شخصی خود را كنارگذاشته و متعبدومؤمن به دستورات شرع مقدس باشدو چیزی را كه یقین به نجس بودن آن ندارد، نجس نداند. زیرا شما از كجا به نجاستِ در و دیوار و سجاده و سایر اشیائی كه استفاده می كنید، یقین پیدا كرده اید. چگونه یقین پیدا كرده اید كه پرزهای سجاده ای كه بر روی آن راه می روید یا می نشینید، نجس هستند و نجاست آنها به جوراب و لباس و بدن شما سرایت می كند؟ لذا در این صورت اعتناء به وسواس برای شما جایز نیست. مقداری عدم توجه به وسوسه نجاست و تمرین عدم اعتنا به شما كمك خواهد كرد تا به خواست و توفیق خداوند خود را از وسواس نجات دهید.
س 312: زنی هستم با تحصیلات عالی و دارای چندین فرزند، مشكلی كه از آن رنج می برم مسأله طهارت است. چون در خانواده ای متدین بزرگ شده ام، می خواهم همه تعالیم اسلامی را مراعات كنم. به علت داشتن فرزندان كوچك، همیشه با مسائل بول و غائط سر و كار دارم. هنگام تطهیر بول، ترشحات سیفون پراكنده شده و به پاها، صورت و حتی سرم برخورد می كنند و هر دفعه با مشكل تطهیر آن اعضاء مواجه هستم، و این باعث شده كه در زندگی با سختی های زیادی روبرو شوم. از طرفی هم نمی توانم این امور را رعایت نكنم، زیرا مربوط به عقیده و دینم است. برای حل مشكل به پزشك روانشناس هم مراجعه كردم، ولی نتیجه ای نگرفتم. بعلاوه موارد دیگری هم هست كه از آنها رنج می برم مثل غبار شی ء نجس یا مراقبت از دست های كودك كه یا باید آنها را آب بكشم و یا از دست زدن بچه به اشیاء دیگر جلوگیری نمایم. با توجه به این كه تطهیر شی ء نجس برای من بسیار دشوار است ولی در همان وقت، شستن آن ظرفها و لباسها در صورتی كه فقط كثیف باشند برایم راحت است. لذا از حضرتعالی می خواهم كه با راهنمائی های خود زندگی را بر من آسان نمائید.
1 - از نظر شرع مقدس، در طهارت و نجاست، اصل بر طهارت اشیاء است. یعنی در هر موردی كه كمترین تردیدی در نجس شدن آن برای شما حاصل شد، واجب است حكم به عدم نجاست كنید.
2 - كسانی كه دارای حساسیت نفسانی شدیدی در مورد نجاست هستند (به این افراد در اصطلاح فقهی وسواسی گفته می شود)، حتی اگر گاهی یقین به نجاست هم پیدا كردند، باید حكم به عدم نجاست كنند، مگر در مواردی كه نجس شدن یك شی ء را با چشمان خود ببینند، بطوری كه اگر فرد دیگری هم آن را ببیند، یقین به سرایت نجاست پیدا كند، فقط در این موارد باید حكم به نجاست كنند.
استمرار اجرای این حكم در مورد افراد مزبور تا زمانی است كه این حساسیت به طور كلی از بین برود.
3 - هر شی ء یا عضوی كه نجس می شود، برای تطهیر آن، یكبار شستن با آب لوله كشی بعد از زوال عین نجاست كافی است. تكرار در شستن یا فرو بردن آن در آب لازم نیست، و اگر شی ء نجس از قبیل پارچه و مانند آن باشد، باید به مقدار متعارف فشار داده شود تا آب از آن خارج گردد.
4 - از آنجائی كه شما به این حساسیت شدید در برابر نجاست مبتلا هستید، باید بدانید كه غبار نجس در هیچ صورتی نسبت به شما نجس نیست و نیز مراقبت از دست های كودك چه پاك باشد یا نجس و همچنین دقت در این كه خون از بدن زائل شده یا خیر، لازم نیست. این حكم درباره شما تا زمانی كه این حساسیت از بین نرفته، باقی است.
5 - دین اسلام دارای احكام سهل و آسان و منطبق با فطرت بشری است، لذا آن را بر خود مشكل نكنید و با این كار باعث وارد شدن ضرر و اذیت به جسم و روحتان نگردید. حالت دلهره و اضطراب در این موارد زندگی را بر شما تلخ می كند، و خداوند راضی به رنج و عذاب شما و كسانی كه با شما ارتباط دارند، نیست. شكرگزار نعمت دین آسان باشید و شكر این نعمت، عمل بر اساس تعلیمات خداوند تبارك و تعالی است.
6 - این حالت یك وضعیت گذرا و قابل علاجی است. افراد بسیاری بعد از ابتلاء به آن، با روش مذكور از آن نجات یافته اند. به خداوند توكّل نمائید و نفس خود را با همت و اراده آرامش ببخشید. انشاء الله موفق باشید.
احكام طهارت و نجاست همان است كه در رساله های عملیه ذكر شده است. از نظر شرعی همه اشیاء محكوم به طهارت هستند، مگر مواردی كه شارع حكم به نجاست آنها كرده و برای انسان هم یقین به آن حاصل شده است. در این صورت رهائی از بیماری وسواس احتیاج به رؤیا و معجزه ندارد، بلكه بایدمكلّف ذوق و سلیقه شخصی خود را كنارگذاشته و متعبدومؤمن به دستورات شرع مقدس باشدو چیزی را كه یقین به نجس بودن آن ندارد، نجس نداند. زیرا شما از كجا به نجاستِ در و دیوار و سجاده و سایر اشیائی كه استفاده می كنید، یقین پیدا كرده اید. چگونه یقین پیدا كرده اید كه پرزهای سجاده ای كه بر روی آن راه می روید یا می نشینید، نجس هستند و نجاست آنها به جوراب و لباس و بدن شما سرایت می كند؟ لذا در این صورت اعتناء به وسواس برای شما جایز نیست. مقداری عدم توجه به وسوسه نجاست و تمرین عدم اعتنا به شما كمك خواهد كرد تا به خواست و توفیق خداوند خود را از وسواس نجات دهید.
س 312: زنی هستم با تحصیلات عالی و دارای چندین فرزند، مشكلی كه از آن رنج می برم مسأله طهارت است. چون در خانواده ای متدین بزرگ شده ام، می خواهم همه تعالیم اسلامی را مراعات كنم. به علت داشتن فرزندان كوچك، همیشه با مسائل بول و غائط سر و كار دارم. هنگام تطهیر بول، ترشحات سیفون پراكنده شده و به پاها، صورت و حتی سرم برخورد می كنند و هر دفعه با مشكل تطهیر آن اعضاء مواجه هستم، و این باعث شده كه در زندگی با سختی های زیادی روبرو شوم. از طرفی هم نمی توانم این امور را رعایت نكنم، زیرا مربوط به عقیده و دینم است. برای حل مشكل به پزشك روانشناس هم مراجعه كردم، ولی نتیجه ای نگرفتم. بعلاوه موارد دیگری هم هست كه از آنها رنج می برم مثل غبار شی ء نجس یا مراقبت از دست های كودك كه یا باید آنها را آب بكشم و یا از دست زدن بچه به اشیاء دیگر جلوگیری نمایم. با توجه به این كه تطهیر شی ء نجس برای من بسیار دشوار است ولی در همان وقت، شستن آن ظرفها و لباسها در صورتی كه فقط كثیف باشند برایم راحت است. لذا از حضرتعالی می خواهم كه با راهنمائی های خود زندگی را بر من آسان نمائید.
1 - از نظر شرع مقدس، در طهارت و نجاست، اصل بر طهارت اشیاء است. یعنی در هر موردی كه كمترین تردیدی در نجس شدن آن برای شما حاصل شد، واجب است حكم به عدم نجاست كنید.
2 - كسانی كه دارای حساسیت نفسانی شدیدی در مورد نجاست هستند (به این افراد در اصطلاح فقهی وسواسی گفته می شود)، حتی اگر گاهی یقین به نجاست هم پیدا كردند، باید حكم به عدم نجاست كنند، مگر در مواردی كه نجس شدن یك شی ء را با چشمان خود ببینند، بطوری كه اگر فرد دیگری هم آن را ببیند، یقین به سرایت نجاست پیدا كند، فقط در این موارد باید حكم به نجاست كنند.
استمرار اجرای این حكم در مورد افراد مزبور تا زمانی است كه این حساسیت به طور كلی از بین برود.
3 - هر شی ء یا عضوی كه نجس می شود، برای تطهیر آن، یكبار شستن با آب لوله كشی بعد از زوال عین نجاست كافی است. تكرار در شستن یا فرو بردن آن در آب لازم نیست، و اگر شی ء نجس از قبیل پارچه و مانند آن باشد، باید به مقدار متعارف فشار داده شود تا آب از آن خارج گردد.
4 - از آنجائی كه شما به این حساسیت شدید در برابر نجاست مبتلا هستید، باید بدانید كه غبار نجس در هیچ صورتی نسبت به شما نجس نیست و نیز مراقبت از دست های كودك چه پاك باشد یا نجس و همچنین دقت در این كه خون از بدن زائل شده یا خیر، لازم نیست. این حكم درباره شما تا زمانی كه این حساسیت از بین نرفته، باقی است.
5 - دین اسلام دارای احكام سهل و آسان و منطبق با فطرت بشری است، لذا آن را بر خود مشكل نكنید و با این كار باعث وارد شدن ضرر و اذیت به جسم و روحتان نگردید. حالت دلهره و اضطراب در این موارد زندگی را بر شما تلخ می كند، و خداوند راضی به رنج و عذاب شما و كسانی كه با شما ارتباط دارند، نیست. شكرگزار نعمت دین آسان باشید و شكر این نعمت، عمل بر اساس تعلیمات خداوند تبارك و تعالی است.
6 - این حالت یك وضعیت گذرا و قابل علاجی است. افراد بسیاری بعد از ابتلاء به آن، با روش مذكور از آن نجات یافته اند. به خداوند توكّل نمائید و نفس خود را با همت و اراده آرامش ببخشید. انشاء الله موفق باشید.